زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
 

اصحاب اعراف (قرآن)





از افراد و گروه‌هایی که در آیات قرآن از آنان یاد شده، «اصحاب اعراف» هستند.


۱ - معرفی اصحاب اعراف



اعراف، جمع عُرْف است و به مكان بلند و مرتفع گفته مى‌شود و مقصود از اعراف در آيه ۴۶ و ۴۸ سوره اعراف، موضع يا حجاب يا مقام روحانى است كه بر بهشت و دوزخ احاطه دارد. با دقّت در آيات ۴۶ تا ۴۹ اعراف استفاده مى‌شود كه اصحاب اعراف، انسان‌هاى كاملى‌اند كه به عنايت الهى، مجاز به تكلّم، مطمئن در اظهارات خود، مبشّر مؤمنان به امنیّت، فرمان‌دهنده آنان به ورود در بهشت و مستجاب‌الدعوةاند و در روايات متعدّد، امامان از اهل بيت پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله اصحاب اعراف معرّفى شده‌اند.
در اين عنوان آیاتی معرفی می‌شوند که در آن‌ها از واژه «اعراف» استفاده شده است.

۲ - عناوین مرتبط



آرامش‌بخشی اصحاب اعراف (قرآن)، اصحاب اعراف و بهشتیان (قرآن)، اصحاب اعراف و جهنمیان (قرآن)، اصحاب اعراف و ظالمان (قرآن)، اصحاب اعراف و مستکبران (قرآن)، بشارت اصحاب اعراف (قرآن)، جایگاه اصحاب اعراف (قرآن)، دعای اصحاب اعراف (قرآن)، سلام اصحاب اعراف (قرآن)، شفاعت اصحاب اعراف (قرآن)، علم اصحاب اعراف (قرآن)، مقام اصحاب اعراف (قرآن).

۳ - پانویس


 
۱. ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج۹، ص۲۴۱.    
۲. اعراف/سوره۷، آیه۴۶‌.    
۳. اعراف/سوره۷، آیه۴۸.    
۴. طباطبایی، محمدحسن، المیزان فی تفسیر القرآن، ج ۸، ص ۱۲۱.    
۵. مصطفوی، حسن، التّحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۸، ص۹۹.    
۶. اعراف/سوره۷، آیات۴۶-۴۹.    
۷. عروسی حویزی، عبدعلی بن جمعه، تفسیر نورالثقلین، ج ۲، ص ۳۲- ۳۴.    


۴ - منبع


مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳، ص۴۰۱، برگرفته از مقاله «اصحاب اعراف».    


رده‌های این صفحه : اصحاب اعراف | موضوعات قرآنی




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.